Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου

σας προσκαλεί στην παρουσίαση της νέας του δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο «Δραπέτης».

Την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013 στις 20:30
στο bar «Δον Κιχώτης» (Καστριτσίου 5, έναντι Πλ. Άθωνος)

«Καλημέρα σας, με λένε Δραπέτη αν και πολλοί με φωνάζετε Κουρσάρο, είμαι 40 χρόνια εξόριστος στην τρύπα μιας κιθάρας.
Ήρθε η στιγμή να συστηθώ όχι σαν τα συνήθη πυροτεχνήματα αλλά μέσα από `το παραμύθι της βεντάλιας` το 1ο μέρος του νέου μου ταξιδιού....μην έχετε καμία ψευδαίσθηση πως τα 40 χρόνια με κουράσανε, συνεχίζω και είμαι δυνατός `κωπηλάτης` και αν ο λόγος μου δεν σας αρκεί `δεν με αφορά`. Ένα ακόμα `χαλικάκι`προστίθεται στο προσωπικό μου ταξίδι γεμάτο έως τώρα με την ζεστασιά σας, αυτή την φορά την φωτιά άναψε ο Απόστολος Μπουλασίκης με `ένα σπιρτόξυλο` που η φλόγα του βρίσκεται σε κάθε χαραμάδα αυτού του δίσκου. Σας προσκαλώ να ταξιδέψουμε μαζί `δυτικά` μέχρι τον επόμενο σταθμό μου..»
Βασίλης

Πότε

18-11-2013  έως και  18-11-2013 Ώρα 20.30

Τιμή Εισόδου

Είσοδος Δωρεάν. Πληρώνετε ό,τι καταναλώσετε.

http://www.ipolistonkosmo.gr/allmusic.php?selectgener=4&selection=340

O ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΣΤΗΝ VENDETTA

O ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ                                              
ΣΤΗΝ VENDETTA
από 25 Οκτωβρίου 2013
Κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ & ΣΑΒΒΑΤΟ

ΟΧΙ. Η δική μας VENDETTA (αλλάζει) αλλά δεν έχει αίματα. Είναι όμως κατακόκκινη από πάθος για ένα ζεστό μίνι καμπαρέ.
VENDETTA MINI CABARET

1994-2014. 20 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ MONIE & MONIE CONNIENTE

Όχι όμως με κόλλυβα και τούρτες με κεράκια. Μια ολόφρεσκια νέα παράσταση σε περιμένει από 25 Οκτωβρίου.
Ένας ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ εκρηκτικός όπως δεν τον έχετε ξαναδεί και ξανακούσει.
Μια ΒΙΚΥ ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ πραγματικό θηρίο και ένας ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ που έχει τα νεύρα σου με νέα κείμενα, πάντα με τα πνευστά παραμύθια του.

Ένα MINI CABARET με XXL διάθεση είναι έτοιμο να καταπιεί τη νύχτα και να φτύσει σαν κουκούτσι το success story του χειμώνα.

ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ MONIE & MONIE CONNIENTE.
Η πρώτη ομάδα τέχνης πνευστού γέλιου που θα μείνει στην ιστορία … και στα μαθηματικά.
Από 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ στις 10.00μ.μ. ακριβώς VENDETTA και ΜΙΝΙ CABARET o’ clock.
Ελάτε να βγούμε μαζί στις αγορές. Τις Λαϊκές τουλάχιστον!

Συντελεστές:
Σωτήρης Δασκάλου: τενόρο σαξόφωνο
Λεωνίδας Βλάχος- Κωσταντίνος Δαμιανίδης: τρομπέτα
Φώτης Μίγγας: τρομπόνι
Φωνές: Βίκυ Βογιατζόγλου – Κωνσταντίνος
Κείμενα – Μουσική Επιμέλεια: Διογένης Δασκάλου
Ήχος – Ενορχήστρωση: Παύλος Αζναουρίδης
Σκηνοθεσία video: Γρηγόρης Αποστολόπουλος

Τηλ κρατήσεων: 2310 234 973
VENDETTA live music
Εθνικής Αμύνης 3, τηλ.:2310 234 973

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 70 - ΟΙ ΚΥΡΙΩΤΕΡΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ....

Μεσούσης τής δικτατορίας τού 67 η νέα δεκαετία μάς έρχεται μέ δώρα, πού φέρνουν ενα χαμόγελο στήν ψυχή, ενα χαμόγελο πού δέν φτάνει στα θυμωμένα από τα όσα τεκταίνονται χείλη, ενα χαμόγελο πού κρύβεται βαθιά μέσα μας…

Ο  Καλδάρας, ο Λοίζος, ο Κόκοτος, ο Λεοντής, ο Ξαρχάκος ο Δήμος Μούτσης, ο Ακος Δασκαλόπουλος, ο Πυθαγόρας , ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης ο..Λόρκα ,  φέρνουν τά δώρα….Σταθμός, Θαλασσογραφία, Θαλασσινό τριφύλλι, Ώρες, Μικρά Ασία, Βυζαντινός Εσπερινός, Άγιος Φεβρουάριος,  οι τίτλοι των δίσκων μέ ερμηνευτές τούς νεαρής ηλικίας Νταλάρα, Αλεξίου, Βιολάρη, Κουμιώτη, σε τραγούδια πού μιλούν γιά χαμένες πατρίδες, γιά τό Αιγαίο καμάρι μας, γιά ξένοιαστα όμως και αξέχαστα καλοκαίρια, γιά την ελπίδα νά τα ξαναζήσουμε, όταν μέ τό καλό “ εκείνοι “πάρουν πόδι ( πού σε λίγα χρόνια ναι θα πάρουν πόδι)...

Παράλληλα εμφανίζεται ο Χατζηνάσιος, μέ την « Διαδρομή» ενα συμμετοχικό δίσκο μέ Πάριο Γαλάνη, Κόκοτα κ.λ.π καί μέ μεγάλες επιτυχίες ….

Μέ λένε Γιώργο, Ναχα τα χρόνια σου, Που θα πάει πού θα βγει..

Άλλοι δίσκοι τής εποχής :

Ο δρόμος γιά τά Κύθηρα των Κατσαρού -  Λυμπερόπουλου μέ τον νεαρό τότε Δ. Μητροπάνο καί τήν Χριστιάνα,Η “Πόλη μας”, των Κηλαηδόνη-Κωστούλας Μητροπούλου μέ τήν Μοσχολιού, Τό ‘Ναχαμε τι ναχαμε ,των Λοίζου – Λ.Παπαδόπουλου μέ Καλαντζή, Νταλάρα, Φαραντούρη, Παπακωνσταντινου  καθώς σε επανακυκλοφορία, “ oΣταθμός” και η Θαλασσογραφία των ιδίων ….αλλά και  το «Καλημέρα ήλιε » των Λοίζου – Χριστοδούλου και το «δεν περισσεύει υπομονή» του Αργύρη Κουνάδη σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα με την Μπέλλου, την Βιτάλη και τον Σταύρο Πασπαράκη ...

Το « καλημέρα ήλιε» του Λοίζου και το « δεν περισσεύει υπομονή » του Αργύρη Κουνάδη απαγορεύονται από την λογοκρισία της εποχής, για να κυκλοφορήσουν ξανά το 1974.

Στους κινηματογράφους παίζεται η ταινία τού Αλέξη Δαμιανού Ευδοκία( 1971), πού βραβεύτηκε καί στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με μουσική του Μάνου Λοίζου  ενώ διαπρέπουν  ο Θανάσης Βέγγος στον « άνθρωπο πού έτρεχε πολύ( 1973),  ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στον  « άνθρωπο που έσπαγε πλάκα (1972) »  ο Κούρκουλος στο θέμα συνειδήσεως (1973) καί στο Ορατότης μηδέν (1970), ο Βοσκόπουλος στον « άγνωστο εκείνης τής νύχτας(1972) » και η  Αλίκη Βουγιουκλάκη στην Υπολοχαγό Νατάσσα (1970)

Η Δεκαετία τού 70  χαρακτηρίστηκε ως η πλαστική δεκαετία μέ τον Μόδιστρο Κουρέζ στο Παρίσι νά φτιάχνει οτ κουτιρ μέ πλαστικά υφάσματα καί αξεσουάρ, με την ροκ μουσική νά παρουσιάζεται σαν αρρώστια, μαζύ μέ τό σεξ και  τά ναρκωτικά, με τούς πειρατές των ερτζιανών, τόν Γιώργο τόν τριπ, τόν Παναγιώτη τόν Τσάρλι, τόν Γιώργο τόν Gallagher, τον Κώστα τον Τόμμυ    κ  α  ι    τους   P O L L  το συγκρότημα του Williams, του Λογαρίδη και του Τουρνά να πρωταγωνιστεί στα ερασιτεχνικά ερτζιανά κυρίως, αλλά και στίς προθήκες των δισκοπωλείων με τον πρώτο τους δίσκο πού ηταν μέσα σ ένα, τορβά από λινάτσα! ετσι πουλιότανε..

Αγαπημένο γκρουπ της εποχής όλοι θέλανε να τους δουν κι οσοι μπορούσαν τους έβλεπαν να εμφανίζονται κυρίως εκεί στην πλατεία Βικτορίας, όπου συνεβαιναν και αλλά σημαντικά για την εποχή και το τραγούδι στο κλαμπ « Κύτταρο » με Σαββοπουλο,Κώχ, Γκαυφίλια  Γλέζου, το ντουέτο Δάμων και Φιντίας πού το αποτελούσαν ο Παύλος Σιδηρόπουλος με τον παντελή Δεληγιαννίδη, τους Εξαδάκτυλος ( Πουλικάκος – Φαληρέας ),  τα Μπουρμπούλια του Διονύση Σαββόπουλου και την φλαουτίστα Στέλλα Γαδεδη…

Αρχές της δεκαετίας του 70, ο Παναθηναϊκός με σκόρερ τον Μίμη Δομάζο στο Γουέμπλει εναντίον της Αγιαξ. Σκόρερ στην εγχώρια μόδα ο Γιάννης Τσεκλένης, οι Αδελφοί Μαυρόπουλοι, ο Φιλήμων, ιστορικές οι Επιθεωρήσεις στο Θέατρο ΡΕΧ με Βλαχοπούλου Μεταξόπουλο και υπέροχα σκηνικά του Ανεμογιάννη, ενώ  λίγο παρακάτω στην Πανεπιστημίου η Κατίνα Παξινού σαν Μάννα Κουράγιο…

Σταρ στο λεγόμενο καψούρικο τραγούδι, στην Πλάκα, ο Κώστας Καφάσης η..Σάσα Καστούρα και η Γιώτα Γιάννα, πρωταγωνιστές ακόμη στην Πλάκα ο Μητσιάς με την Γαλάνη, υπέροχο ντουέτο στα πρώτα χρόνια της καριέρας τους ενώ στα νυχτερινά κέντρα της Παραλίας ο Γιάννης Πάριος στο ξεκίνημά του με την Μαρινέλα τον Καλατζή, τον Νταλάρα, την Αλεξίου και τον..Μπιθικώτση !!!

Ερωτικό ζευγάρι της εποχής επεισοδιακότατο δε ο Τόλης Βοσκόπουλος και η Ζωή Λάσκαρη πού στεγάζουν τον ερωτά τους στον Αστέρα της Γλυφάδας κυνηγημένοι λυσσαλέα από του παπαρατσι της εποχής !

Αρχές της Δεκαετίας του 70, σεξουαλική απελευθέρωση, τα πρώτα  Gay Bars εμφανίζονται δειλά δειλά κατ αρχήν στην Πλάκα ( Ζώδια, Μύκονος ) δίπλα στις μπουάτ με το νέο κύμα ( Απανεμιά,Εσπερίδες) πού σιγά σιγά εξαφανίζονται  για να πάρουν την θέση τους οι…μουσικές σκηνές ( Ζυγός κ.α). Εξαφανίζονται σιγά σιγά και τα κλασσικά κέντα της Πλάκας όπως το Πλακιώτικο σαλόνι – Μοστρού  ( Δαρζέντας Ντόροθι στο χορό, Τέρης Χρυσός στο τραγούδι), διότι ερχεται η μεταπολίτευση  και ο λαός διψασμένος από την εφτάχρονη λογοκρισία και απαγόρευση, πέφτει με τα μούτρα  στις μουσικές του Μίκη Θεοδωράκη και αγοράζει μετά μανίας τους δίσκους του πού επανακυκλοφορούν  σε πολλές εκτελέσεις τόσες όσες και οι δισκογραφικές εταιρίες !!

• Επιτάφιος με Μούσχουρη
• Επιτάφιος με Μπιθικώτση
• Λιανοτράγουδα με Νταλάρα/Βίσση αλλά και Λιανοτράγουδα με Φαραντούρη κ.λ.π

 

Για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, για τον τραγικό τρόπο με τον οποίο έφυγε η εφτάχρονη δικτατορία, για την εθνική καταστροφή στην Κύπρο, για τους βασανισμούς στο ΕΑΤ- ΕΣΑ, για την δίκη της χούντας  έχουν γραφτεί πολλά,  τόσα πού δεν χρειάζονται σ αυτό το κομμάτι για το Ελληνικό Τραγούδι  περισσότερες πληροφορίες…

Το 1975 φεύγει από την ζωή ο Αλέκος Παναγούλης.  Επισήμως λέγεται ότι ο θάνατός του οφείλεται σε δυστύχημα με το αυτοκίνητό του, φήμες όμως μιλούν για δολοφονία του βουλευτή !  

Έρχεται και το βιβλίο της συντρόφου του διάσημης δημοσιογράφου Οριάνας Φαλάτσι να  στηρίξει αυτές τις φήμες, μάλιστα στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου κυριολεκτικά φωτογραφίζεται σαν  εγκέφαλος αυτής της δολοφονίας,  γνωστότατος συντηρητικός πολιτικός, με στοιχεία πού τελικά δεν επαληθεύονται και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο με τον θάνατο, μετά από λίγα χρόνια της δημοσιογράφου, πού αν ζούσε σίγουρα θα συνέχιζε με το γνωστό πείσμα της μέχρι την διαλεύκανση  της υποθέσεως πού τελικά παρέμεινε αίνιγμα…

Μέσα της δεκαετίας του 70, στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει με ποδόσφαιρο αλλά και με μεγάλες συναυλίες του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη, και των επιγόνων τους, σημαντικών νέων συνθετών όπως ο Μούτσης, ο Ξαρχάκος , ο Λεοντής, ο Αδριόπουλος, ο Μαρκόπουλος και κυκλοφορούν θαυμάσιοι δίσκοι long playing (LP) με μελοποιήσεις ποιητών όπως ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Κατσαρός, ο Ρίτσος, ο Λόρκα, κ.α.

Να αναφερθούμε σε κάποιους απ αυτούς ;

Προσανατολισμοί – Ηλία Αδριόπουλου- Οδυσσέα Ελύτη, με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη όπου ακούμε και τηναγαπημένη μας από το ραδιόφωνο Ρηνιώ Παπανικόλα να απαγγέλλει…

Τετραλογία του Δήμου Μούτση  σε ποίηση Σεφέρη, Καβάφη, Καρυωτάκη, με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τον Μανόλη Μητσιά και τον αδικοχαμένο Χρήστο Λετονό. Καπνισμένο Τσουκάλι του Χρήστου Λεοντή σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου με τον επίσης αδικοχαμένο Νίκο Ξυλούρη, Αχ Έρωτα του Χρήστου Λεοντή  σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και ερμηνευτές των Μ.Μητσιά και την Τάνια Τσανακλιδου, Θητεία του Γιάννη Μαρκόπουλου(  ήδη γνωστού από το Χρονικό,  την Ιθαγένεια και τον Στρατή τον Θαλασσινό, αλλά και από μουσικές για τις ταινίες Ψαρόγιαννος  και No Mr.Johnson) 

Στη Θητεία στίχους έγραψε ο Μάνος Ελευθερίου και τραγούδησαν ο Λάκης Χαλκιάς και οι πρωτοεμφανιζόμενοι στη δισκογραφία Χαράλαμπος Γαργανουράκης και Τάνια Τσανακλιδου..

Φήμες θέλουν την Τσανακλιδου να έχει μια τρομερή κόντρα  με τον δύσκολο Γιάννη Μαρκόπουλο..γιαυτό και δεν ξανασυνεργάστηκαν ποτέ ξανά έκτοτε !!

Πολυγραφότατος εκείνη την εποχή ο Γιάννης Μαρκόπουλος, μας δίνει κάθε χρόνο ανελλιπώς, από ένα LP.

Ακολουθεί το Οροπέδιο σε ποίηση Μιχάλη Κατσαρού, ο Θεσσαλικός Κύκλος, μια φιλόδοξη δουλειά του Μαρκόπουλου σε ποίηση Κώστα Βίρβου και οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονυσίου Σολωμού, με Ξυλούρη, Ειρήνη Παπά και τον νεαρότατο πρωτοεμφανιζόμενο Κλωναρίδη..

Την ίδια εποχή εμφανίζεται ουσιαστικότερα ( με δίσκους LP ) στο Πανελλήνιο και ο  Δήμος Μούτσης, ο οποίος  στα τέλη της δεκαετίας του 60  με υπέροχα λαϊκά τραχούδια όπως η Πειραιώτισσα , η Ελευσίνα, και το κάποιο τραίνο έδωσε το βήμα και έκανε γνωστούς, τον Κόκοτα, τον Μητσιά και την Γαλάνη !

Ο Δήμος Μούτσης στις αρχές της δεκαετίας του 70 μελοποιεί έλληνες ποιητές για την «Τετραλογία » με τον Μητσιά και την Πρωτοψάλτη (αναφερθήκαμε παραπάνω) αλλά ενορχηστρώνει  μαζί με τον Γιάννη Σπανό τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη πού στέλνει τις παρτιτούρες από την Αμερική όπου βρίσκεται και απ όπου μας στέλνει τοReflections με τους New York Rock n Roll Ensemble που εμπεριέχει και τον περιβόητο Κεμάλ πού τόσο και από τόσους τραγουδήθηκε και τραγουδιέται, ενώ ακούμε στην Ελλάδα 2 δίσκους του σε ενορχήστρωση Σπανού και Μούτση την «Επιστροφή» και το  «της γης το χρυσάφιι»…

Γεγονότα της εποχής

• Ταξίδια στην Ελλάδα και σπάνιες εμφανίσεις στο Ηρώδειο της διάσημης πιανίστας Τζίνας Μπαχαουερ
• Ταξίδια στην Ελλάδα  της Μαρίας Κάλλας,  όχι στον Σκορπιό άλλα στους Πεταλιούς, αφού ο Ωνάσης φλερτάρει και τελικά παντρεύεται  την Ζακλιν Κέννεντυ
• Στον κινηματογράφο το..Προξενιό της Άννας του Παντελή Βούλγαρη, το βαρύ πεπόνι του Παύλου Τάσιου, με την Άννα Βαγιανά και την Κατερίνα Γώγου.
• NOBEL  στον Οδυσσέα Ελύτη το 1979
• Φεστιβάλ Αθηνών με δεκάδες μετακλήσεις διεθνών Καλλιτεχνών ( Bolshoi, Moris Bezar, Martha Graham, Maria Callas )
• Η Ελλάδα γνωρίζει την Galina Ulanova στις τελεύταίες εμφανίσεις της καριέρας της και τον Vladimir Vasiliev. Γνωρίζει όμως και το άλλο ζευγάρι του χορού, την Margot Fontaine και τον Rudolf Nureyev.
• Σπουδαίες Παραστάσεις έργων του διεθνούς ρεπερτορίου στα Θέατρα ( μάννα Κουράγιο, μικρές Αλεπούδες κ.α.) αλλά και οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης με τα νεοελληνικά έργα !
• Τα Ελεύθερο Θέατρο με Φασουλη,Αρζογλου,Παναγιωτοπουλου Αδαμάκη κ.α. και η μεταμοντέρνα να την πω; όχι ακριβως, θα την πω απλά Επιθεώρηση! Μόνιμος συνεργάτης στη μουσική ο Λουκιανός Κηλαιδόνης, ο οποίος την ίδια εποχή κυκλοφορεί δίσκους με τη Δήμητρα Γαλάνη, το Μητσιά και τη Βίκη Μοσχολιού, σε στίχους Κωστούλας Μητροπούλου και Νίκου Γκάτσου. (η Πόλη μας, η Κόκκινη Κλώστή)

Δεκαετία του 70 και στα μουσικά μας πράγματα εκτός των άλλων πρωταγωνιστεί πλέον ο Γιάννης Πάριος με μια σειρά δίσκων έναν κάθε χρόνο ανελλιπώς, με τραγούδια που μιλούν για έρωτα με διασκευές ξένων επιτυχιών της Πατρίτσια Κάρλι και του Τζό Ντασέν κ.α

Στα Εξάρχεια γεννιέται το ελληνικό εναλλακτικό ροκ( Λογαρίδης, Daltons, Αγάπανθος, Faces Jackson’s, Sunset κ.λ.π , πού κυκλοφορούν δισκάκια 45 στροφών και παίζουν στην  Κυψέλη, στα Εξάρχεια και γύρω από την πλ. Βικτορίας  κάτω από δύσκολες συνθήκες ( οι Αρχές δεν κατανοούσαν τά... σκουλαρίκια και τα μακριά μαλλιά !)

Εμφανίζονται όσοι υπέφεραν βασανισμούς από την Χούντα... κι όσο πιο πολλούς βασανισμούς είχαν υποστεί, τόσο πιο σεμνοί και πιο λιγόλογοι ήσαν.

Οι «άλλοι» μιλούσαν συνεχώς… Ποτέ δεν βρέθηκαν τόσο πολλοί αντιστασιακοί !!

...Δεκαετία ΄70

 Το Μωρό που  πρωτοαντίκρυσε τον κόσμο στην αρχή της δεκαετίας του '60 είχε τελειώσει πια το “Δημοτικό” και με την είσοδο της δεκαετίας του ’70, έμπαινε στην Εφηβεία και στο “Γυμνάσιο”. Είχε τώρα περισσότερη rock συνείδηση. Είχε πάψει να “φλερτάρει” με τις γειτόνισσες Ιταλίδες και άπλωνε τη ματιά του πιο μακριά. Στη Βρετανία και στις Η.Π.Α. Εκεί που τα γεγονότα έβραζαν. Εκεί που σημειώνονταν ραγδαίες μουσικές–και όχι μόνο- εξελίξεις. 



 Το φεστιβάλ στο Monterey και το τριήμερο φεστιβάλ του Woodstockσηματοδότησαν καινούργιες σκέψεις και θεωρίες. Οι ταινίες “Ζαμπρίσκι Πόϊντ”, “Ξένοιαστος Καβαλάρης” & “Φράουλες και Αίμα”, συνέδεσαν το rock με την εξέγερση της νεολαίας. Γιατί, αν η νεολαία στην Αμερική είχε ξεσηκωθεί ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, εδώ η νεολαία αντιδρούσε με όποιο τρόπο στο χουντικό καθεστώς. Το παντελόνι “καμπάνα”, οι φαβορίτες και τα μακριά μαλλιά που άρχισαν να φτάνουν μέχρι τον ώμο, το τζην και τα πολύχρωμα πουκάμισα, αποτελούσαν στίγμα αμφισβήτησης. Οι αποβολές από το σχολείο καραδοκούσαν και ο Έφηβος, ήταν καθημερινός επισκέπτης των αστυνομικών τμημάτων για το ξήλωμα της καμπάνας και το ψαλίδισμα των μαλλιών. 
  Στο μεταξύ, το ενδιαφέρον για τα μουσικά σύνολα του ’60, είχε κοπάσει. Ήταν μία περίοδος συντονισμού –θα έλεγα- στις νέες μουσικές επιταγές και η rock σκηνή, παρά τις αντίξοες πολιτικές συνθήκες, άρχισε πάλι να φουντώνει με την ίδρυση αρκετών αξιόλογων μουσικών σχημάτων, όπως οι “Socrates Drank the Conium”, οι “Εξαδάκτυλος”, οι “Πελόμα Μποκιού”, οι “Poll”, οι “Νοστράδαμος” και άλλοι. Σημειώθηκαν επίσης και μοναχικές πορείες καλλιτεχνών όπως ο Σαββόπουλος και οΣιδηρόπουλος, ενώ παράλληλα, στην Ευρώπη καταξιώνονται οι “Aphrodite ‘s Child”. Στη Γαλλία μάλιστα, ένα δημοψήφισμα μουσικού περιοδικού, τους έφερε στη δεύτερη θέση μετά από τους Beatles. 



   Ο Έφηβος, είχε μπει σε ένα μονοπάτι και ένοιωθε ότι όπου να ‘ναι, θα έβρισκε το δρόμο. Ένοιωθε ότι ο δρόμος δεν ήταν μακριά, αλλά κάποιες φορές έχανε το έδαφος κάτω από τα πόδια του. 

   Όλα αυτά κόπηκαν απότομα με την μεταπολίτευση (1974), που έφερε θεαματικές αλλαγές σε μουσικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Το κοινό διψασμένο για το πολιτικό τραγούδι που ήταν απαγορευμένο και εξορισμένο από τη χούντα, άρχισε να το καταναλώνει με μία απληστία δικαιολογημένη. Και φυσικά, οι δισκογραφικές εταιρίες εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο αυτή την κατάσταση που δημιουργήθηκε.

 Έτσι πήγαινε το πράγμα, με τη rock μουσική σκηνή στην Ελλάδα να βρίσκεται σε χειμερία νάρκη, μέχρι το 1976 που απετέλεσε για το χώρο, μία δισκογραφική όαση. Κυκλοφόρησε το προσωπικό άλμπουμ του Πουλικάκου “Μεταφοραί-Εκδρομαί ο Μήτσος”, το αριστουργηματικό αλλά αγνοημένο άλμπουμ του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη“Σ’ άλλους Κόσμους” και το πιο ώριμο άλμπουμ των Socrates (Τουρκογιώργης-Σπάθας) “Phos”, ηχογραφημένο στο Λονδίνο με τη συνεργασία του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

   Παράλληλα, είναι τα χρόνια που στην Αγγλία εμφανίζεται το κίνημα των "Punks", το οποίο στη χώρα μας εμφανίστηκε πολύ μεταγενέστερα και μόνο σαν άρωμα, κάτι σαν μια underground μόδα. 

  Προς τα τέλη της δεκαετίας (1978), τα πράγματα έγιναν πιο αισιόδοξα. Ο ενθουσιασμός για το πολιτικό τραγούδι είχε κοπάσει και ο Γιάννης Πετρίδηςσυνέχιζε τις υποδειγματικές ".ραδιοφωνικές εκπομπές που είχε αρχίσει τρία περίπου χρόνια πριν, ενώ ταυτόχρονα κυκλοφόρησαν δύο έγκυρα μουσικά έντυπα (“Μουσική”, “Ποπ & Ροκ”), που ενίσχυσαν τη rock σκηνή, ενώ ήδη έκλεινε πέντε χρόνια κυκλοφορίας το "Ηχος & Hi-Fi

                                            

   Δεν ξέρω ποιος ακόμη θυμάται έναν ερασιτέχνη στα Fm, τον Γιάννη από το Περιστέρι αν δεν κάνω λάθος, (που έκλεινε κάτι 12ωρα συνεχόμενα προσπαθώντας να μην τον εντοπίσουν αφού εκτός της κρατικής ραδιοφωνίας όλοι οι άλλοι ήταν παράνομοι), σαν Α68,  με πολύ καθαρό για την εποχή ήχο και με μουσικά ακούσματα πολύ προχωρημένα, όπως Novalis, Eloy, Tuxedo Moon, Residents, Brian Eno και άλλα.

   

Επίσης, δύο άλλα πολύ σημαντικά γεγονότα (1979), που αφύπνισαν και αναζωπύρωσαν την Ελληνική Σκηνή και έβαλαν τον Έφηβο με τα τσαρούχια στην επόμενη δεκαετία, ήταν η έκδοση του “Μουσικού Εξπρές” και η κυκλοφορία του συγκλονιστικού “Φλου”, από τον Παύλο Σιδηρόπουλο και τους “Σπυριδούλα”.

ΤΑ CLUBS   Μη φανταστείτε ότι η βραδινή έξοδος ήταν όπως σήμερα. Καμία σχέση. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είχαν την τύχη και την πολυτέλεια να βγαίνουν και να απολαμβάνουν τα συγκροτήματα στα clubs που έπαιζαν. Τα πιτσιρίκια, έπρεπε να περιμένουν κάποιο Κυριακάτικο πρωινό (γιατί γίνονταν και τέτοια), ή καμιά συναυλία.

- Οι συναυλίες στην Αθήνα γίνονταν στους κινηματογράφους “Ορφέας” στην Σταδίου, “Πιγκάλ” & “Αννα Μαρία” στην Πατησίων (μετέπειτα “Ράδιο Σίτυ”) και στο “Παλλάς” της οδού Βουκουρεστίου.

- Η Θεσσαλονίκη είχε το προνόμιο να διαθέτει για τις συναυλίες ένα "Παλαί Ντε Σπορ", αλλά και το "Θέατρο των Μακεδονικών Σπουδών".

- Τα clubs της Αθήνας ήταν η “Κουίντα” στη Φωκίωνος Νέγρη, το “Ιγγλού” στην Δροσοπούλου, τα παραλιακά “On the Rocks” & “Stork”, το “Hobby” στην Πλατεία Αμερικής, το “Whisky A Go Go” στην Μαυροματαίων και το “Vip’s” στην Κεφαλληνίας, για να αναφέρω μερικά. Η Κυψέλη δηλαδή ήταν η καρδιά της Αθήνας.

- Στη δεκαετία του ’70, ο πιο σημαντικός χώρος, ήταν αναμφίβολα το “Κύτταρο” στην Ηπείρου. Πολύ σημαντικά όμως υπήρξαν το “Ροντέο” και το “Ελατήριο” που ήταν και τα δύο στην οδό Χέϋδεν, ενώ το “Hobby” συνήθως φιλοξενούσε τους Πελόμα Μποκιού. Προς τα τέλη της δεκαετίας εμφανίζονται ο "Αρης" στην Πλάκα και το "Problem" στην Πλ. Αμερικής.

- Στη Θεσσαλονίκη όλα τα clubs ήταν παρατεταγμένα στην παραλία της Νέας Κρήνης. Μεταξύ άλλων, το “Pussycat”, το “Arigato” και το “Χαβάη”.

Εκτός τα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες που αναφέραμε ήδη, στην δεκαετία του '70, αφησαν το στίγμα τους και οι παρακάτω:  

ΑΓΑΠΑΝΘΟΣ, SPHINX, ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΕΙ, ΛΗΤΗΣ & ΙΖΟΛΔΗ, Ν. ΑΣΙΜΟΣ,ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΙΑ, ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΝΗΣΙΣ, VAVOURA BAND, SOCRATES,  Ν. ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, Ν.ΡΟΥΣΣΟΣ, Δ. ΓΛΕΖΟΥ, Δ. ΤΑΜΠΟΣΗΣ, Β. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, Θ. ΓΚΑΪΦΥΛΙΑΣ, ΑΡΙΑΔΝΗMC KINNON, Γ. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗΣ, Σ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

   Αξίζει ακόμη να αναφέρουμε και τους ανθρώπους των "παρασκηνίων", πίσω από τα φώτα δηλαδή: Στέλιος Ελληνιάδης, Λευτέρης Κογκαλίδης, Νίκος Μαστοράκης, Θόδωρος Σαράντης, Τάσος Ψαλτάκης...

   Κάπως έτσι βρήκε λοιπόν η δεκαετία αυτή το Έφηβο πλέον Μωρό. Θα λέγαμε ότι παρ’ όλες τις αντιξοότητες, κατάφερε επιτέλους να πατήσει στα πόδια του και αυτό το βεβαίωναν οι παραγωγές εκατοντάδων δίσκων και οι πολύ σημαντικοί δημιουργοί που φάνηκαν στο χώρο. Δεν υπήρχε κενό ούτε αδράνεια. Δεν υπήρχε ούτε δυσπραγία στις παραγωγές. Δεν ήταν ποσοτικές θα πει κάποιος. Λίγες ήταν. 

 

 Ναι, αλλά δίσκοι όπως οι: “Μπάλλος”, “Ζωντανοί στο Κύτταρο”, “Ανθρωπε”, “666”, “Πελόμα Μποκιού”, “Απέραντα Χωράφια”, “On The Wings”, “Ακρίτας”, “Phos”, “Μεταφοραί–Εκδρομαί ο Μήτσος”, “Σ’ άλλους Κόσμους”, “Φλου”, ισορροπούσαν το κενό και μόνο θετικά στοιχεία προσέφεραν στο χώρο, αφού βοήθησαν τον Έφηβονα ανδρωθεί για να αντιμετωπίσει την καινούργια δεκαετία που ήδη του χτύπαγε την πόρτα. Την δεκαετία του ’80.

 πηγή:http://mogadishu.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=19574&blid=318